Gentle Teaching maakt gebruik van compassie als alternatief voor de reactieve en beperkende methodes die gebruikt worden in het werken met mensen met complexe behoeften. Het centrale doel is om te koesteren; onderwijzen; een gevoel van companionship te bieden, verbondenheid en gemeenschap in stand te houden voor degenen die herhaaldelijk een bestaan van afgeslotenheid, isolement en eenzaamheid ervaren.
Gentle Teaching uitgangspunten
Gentle Teaching is gebaseerd op het uitgangspunt dat alle individuen het recht hebben om zich veilig en gewaardeerd te voelen in hun huis; met hun families en verzorgers; op hun werk, school of andere vormen van zinvolle dagactiviteiten. De meest kwetsbaren hebben behoefte aan voorspelbaarheid en structuur in hun dag. Ze moeten ook interacties van anderen ervaren die overweldigend positief en opbeurend zijn (versus kritisch en veeleisend). Dit is echt een culturele verschuiving naar, of in sommige gevallen een verdieping van, principes die een solide basis bieden om individuen te helpen gezelschap en verbondenheid te ervaren. Het dient als basis voor andere methodes van behandeling of onderwijs die specifiek zijn afgestemd op de behoeften van het individu.
Gentle Teaching gaat over onvoorwaardelijke liefde. Het erkent dat veel mensen gebukt gaan onder herinneringen aan wantrouwen en angst en dat hun hart gebroken is. Het is erop gericht hen een gevoel van companionship bij te brengen. Door dit proces begint gewelddadig gedrag te verdwijnen en ontstaan er ander gedrag.
John J. McGee
Vier pijlers van Gentle Teaching
Gentle teaching staat bekend als de psychologie van onderlinge afhankelijkheid. Volgens deze psychologie moet ieder mens in een gelijkwaardige en wederzijdse relatie met anderen leven en ingebed zijn in een liefdevolle en zorgzame gemeenschap. Deze gemeenschap nodigt het individu uit om zijn kwaliteiten te ontwikkelen ten behoeve van zichzelf en van de gemeenschap.
De relatie, die de basis vormt voor sociale ontwikkeling, wordt companionship genoemd en heeft vier pijlers:
- Je veilig voelen
Je veilig voelen is de basis voor het opbouwen van betrouwbare, betekenisvolle relaties; dit omvat het gevoel emotioneel, fysiek, psychologisch veilig te voelen. - Je gewaardeerd en geliefd voelen
Het doel is om een omgeving van steun te creëren waarin iedereen zich gewaardeerd voelt, ongeacht hun specifieke gedrag. Erkennend dat gedrag een symptoom is van zich emotioneel onveilig voelen, hoeft iemand onze goedkeuring niet te verdienen. Het is essentieel om een persoon te ondersteunen om de onvoorwaardelijke relatie te ervaren. - Je eigen gevoelens van liefde kunnen delen
Om echt deel uit te maken van een gemeenschap, moet men waarde vinden in een relatie met anderen. Het is de verantwoordelijkheid van een verzorger om de vaardigheden te demonstreren die nodig zijn om verbonden te raken met de mensen om ons heen en anderen te helpen om betekenisvolle relaties te onderhouden. - Je met elkaar verbonden voelen
Om een bevredigend leven te leiden, moeten mensen een doel hebben in hun dagen. Het ontdekken van manieren om betrokken te raken bij zinvolle activiteiten, het vinden van waarde in relaties en het opbouwen van verbindingen binnen de gemeenschap is een essentieel aspect van iemands levensreis.
Hulpmiddelen
Door het gebruik van onze vier hulpmiddelen, leren opvoeders en verzorgers dat zij zelf instrumenten van vrede zijn, die boodschappen van geweldloosheid, vergeving, empathie en totale acceptatie overbrengen. Deze hulpmiddelen zijn niet lastig of duur in gebruik. Het zijn onze tools die we elke dag gebruiken om contact te maken met de mensen om ons heen – onze handen, onze ogen, onze woorden en onze aanwezigheid. Onze tools zijn instrumenten om verbinding te maken en relaties op te bouwen met de mensen om ons heen.
- Handen
- Ogen
- Woorden
- Aanwezigheid
Handen – aanraking
Aanraking is een instrument dat zorgvuldige omhelzingen, schouderklopjes of armen om de schouder omvat. Niet alle mensen willen aangeraakt worden. Soms kan het te traumatiserend zijn en angstige flashbacks produceren voor overlevenden van fysiek of seksueel misbruik.
De praktijk van aanraking varieert van cultuur tot cultuur. In culturen waarin het individu centraal staat, wordt aanraking vaak als ongepast en onprofessioneel beschouwd; in andere culturen is het een sterke uitdrukking van menselijke verbondenheid en solidariteit. Zelfs in individualistische culturen wordt aanraking nog steeds beschouwd als een positieve uiting van liefde voor kinderen en ouderen.
Ogen – kijken in iemands hart
Een blik is een krachtig hulpmiddel is waarmee je in iemands hart kunt kijken en daarmee warmte, troost en genezing kan brengen. Maar blikken kunnen ook doden. Ogen spreken de taal van de ziel. Je moet diep aanwezig zijn in het moment en begrijpen dat zelfs hun blik een sterke boodschap afgeeft.
Woorden – respect en vrede
Onze woorden zijn niet alleen onze woorden. Het is ook de zachtheid in ons gezicht, de toon en het ritme van onze stem, de twinkeling in onze ogen, het uitreiken van onze armen en de manier waarop we naar de mensen om ons heen kijken. Onze woorden moeten opbeurend en in warmte gehuld zijn. Elke lettergreep die we uitstoten, moet beladen zijn met respect en liefde. Onze woorden zijn ons meest gebruikte hulpmiddel. We moeten de kracht van onze woorden, hun klanken en hun ritme begrijpen.
Aanwezigheid – in authenticiteit
Gentle Teaching houdt zich bezig met de betekenis van iemands aanwezigheid op elk moment; aanwezigheid tijdens slechte momenten, en in gelukkige tijden. ‘Gedragsverandering’ is slechts een secundair doel; de leraar of verzorger moet authentiek zijn in het vinden van manieren om liefde/vreugde in het moment uit te drukken. Men moet zich ervan bewust worden dat alleen al hun aanwezigheid meer zegt dan duizend woorden.
